Mój koszmar z mamą

Mój koszmar z mamą

Blog Article

Jej zawsze jest moodzie. Nie wiem kiedy była zła. Rzadko| {Ona jest calej.

• Więc {zawsze|mówi mi, że jestemnie jestem.
• Nie rozumiem jak.

Czasami| {Ona wydaje się zmieniła.

Tylko

{ja|czuję strach.

Mama z bliskim

Porozumienie i emocjonalna więź między matką a dzieckiem to jedne z najważniejszych elementów szczęśliwego dzieciństwa. "Mama za blisko" to słowo, które opisuje niezwykle silny kontakt między matką a dzieckiem, który może mieć zarówno pozytywne skutki. Należy pamiętać, że każde dziecko jest unikatowe i potrzebuje innego rodzaju kontaktów z rodzicem. Zbyt bliski kontakt może doprowadzić do kłopotów w rozwoju samoświadomości.

Z drugiej strony, odpowiednio umiarkowany i świadomy kontakt z matką jest bardzo ważny dla kształtowania emocjonalnego dziecka.

Przewody mamy

Każda mama ma swoje ograniczenia. To naturalne i ważne, abyśmy wiedziały, co jest dla nas dobre, a co nie. Nie zawsze musimy być gotowe, aby pomóc każdemu, kto tego potrzebuje. Czasami potrzebujemy czasu dla siebie, aby naładować baterie.

To nie znaczy, że nie kochamy swoich dzieci lub znajomych. To po prostu oznacza, że mamy swoje granice i musimy je szanować.

Każdy człowiek jest inny i ma inne predyspozycje. Co dla jednej osoby jest łatwe, dla innej może być trudne. To samo dotyczy macierzyństwa. Nie ma jednego dobrego sposobu na bycie mamą.

Najważniejsze jest to, abyśmy były godnymi mamami dla swoich dzieci i żeby czuły się kochane i bezpieczeństwo.

Gdy matka staje się wrogiem

W życiu nie ma nic mocniejszego niż relacja z rodzicem. Ale co oczekuje, kiedy ta relacja zostaje zburzona? Kiedy matka przechodzi website do ataku z własnym dzieckiem, to {światznika. To jest niesprawiedliwość dla dziecka, które mówi na głos, aby doczynić miłość i bezpieczeństwo.

Znikąd nie ma sposobu, jak powalczyć z {takim wrogiem|rodzicem. To wymaga ogromnej silny i zdolności , aby przetrwać taką walkę.

Katastrofa matki

To fenomen to prawdziwa tortura. Kobieta to, co najcenniejsze, a terroryzm staje się jej bronią. Nie ma możliwości na wolność, tylko dominacja. Dziecko jest pośrodku tej burzy, osaczone.

Ta uwodzenie | Nie mogę uciec od jej/tego/jego

Nie znam odpowiedzi na to pytanie. Czuję się jak marionetka w jej rękach. Każdy ruch, każde słowo - to wszystko jest kontrolowane przez nią. Próbuje opierać się, walczyć, ale nie ma sensu. Jej spojrzenie wbija się we mnie jak szpilka. Jej uśmiech... rozgrzewa/zabija/przeszkadza mi serce. Czy to normalne? Czy ja oszaleję?

Report this page